Dat was de titel van de documentaire die wij in de ochtend op 30 juni tijdens de herdenking van het slavernijverleden, georganiseerd
door Comité 30 juni -1 juli Flevoland, na een plengoffer, een indringende spokenword met percussie en zang, te zien kregen. Deze documentaire, gemaakt door 2 studenten, heeft veel indruk op mij gemaakt en mij veel inzichten gegeven.

In de avond was ik op het Mandelaplein, Almere,  om de onthulling van het het slavernijmonument bij te wonen: Een emotioneel en mooi moment.

 

Verleden

Komend uit een gezin met een vader waarvan de voorouders van moederskant slaafgemaakten waren. Een biologische moeder van Indiaanse afkomst – die ik nooit heb gekend – en een stiefmoeder van Javaanse afkomst, kan ik mij een jeugd herinneren waar nooit werd gesproken over het slavernijverleden noch werd Keti Koti gevierd. Mijn vader was erg gesloten over het verleden.  Ik ben meer Javaans opgevoed, verstond de taal en verbleef tijdens de schoolvakanties vaak op Commewijne – een plantage in Suriname – bij de verschillende ooms en tantes waar we Bodo vierden en 1 keer per week op een groot veld met de buurt onder het genot van allerlei lekkere hapjes naar Bolywood films keken. Nooit is mij uitgelegd wat Bodo inhield, het gebeurde gewoon.

Toen ik in 1972 naar Nederland verhuisde had ik het als jonge alleenstaande moeder te druk met financieel en mentaal overleven binnen een maatschappij waarin ik vanwege mijn persoonlijke situatie niet paste. Ik gedroeg mij ook meer als een Javaanse, werd ook vaak voor Indonesisch gezien. Tijdens de viering van het  1-jarig bestaan van mijn bedrijf in 2007 had ik ook een sarong met kebaya aan.

 

Mijn roots

Mogelijk ligt het aan mijn leeftijd: De laatste maanden voelde ik een enorme drang naar mijn roots. Het begon eigenlijk al na mijn boeklancering, toen een LinkedIn netwerk mij in contact bracht met een business coach in Suriname, die mij via live stream interviewde en de luisteraars meteen een aantal boeken bestelde.

Een paar maanden geleden bestelde ik voordat ik het door had een pangi stof bij een bekende van mij, die voor haar project in Suriname was. En nu sta ik op de foto met een pangi over mijn schouder geknoopt: Mijn eigen stijl want zo ben ik ook wel weer.

In de bus en trein vanuit Almere naar Lelystad kreeg ik verbaasde blikken, maar ook blikken van herkenning. Wat voelde ik mij trots dat ik het had aangedurfd mij zo te kleden en in de OV te stappen.
Lees meer hierover in mijn reactie op het bericht van Achi Chioma hieronder.

 

Onthulling slavernijmonument

’s Avonds ging ik met de bus naar het Mandelaplein om de onthulling van het slavernijmonument, gemaakt door de Almeerse beeldend kunstenaar Patrick Mezas bij te wonen. Het kindje wordt gedragen door een tot slaafgemaakte man die zich uit de ketenen van slavernij bevrijdt. Hij staat met één voet in het verleden en met één voet in het heden. Het kindje in zijn handen staat symbool voor de toekomst en onze jonge stad en het beeld staat symbool voor kracht en hoop.

Wat mij van deze avond vooral is bijgebleven zijn uitingen van besef, bewustwording, bezieling, erkenning, compassie, liefde, begrip voor elkaar, dialoog met een open hart. Laten we verbindende woorden zijn, zodat voor de kettingen die toen verbroken zijn, liefdevolle kettingen in de plaats komen. Kettingen die ons verbinden met een gedeeld verleden, maar met een verwerkt verleden. Samen bouwen, samen geschiedenis schrijven, samen leven want mensen maken de stad. Soms moet je sorry zeggen voor iets wat je zelf niet gedaan hebt, maar die sorry kan voor de ander juist een helende werking hebben op een oude,  diepe wond.
Wij kunnen de pijn die onze voorouders hebben gehad niet dragen, maar laten wij ons optrekken aan de kracht die ze hebben laten zien. Dat is ook wat het monument bij mij teweegbrengt.

Ik denk dat mijn vader en zijn voorouders nu eindelijk rust hebben: Er is erkenning, herkenning, excuus en vergeving. Er is geen schaamtegevoel meer. Keti Koti: de ketenen zijn verbroken.  En ik? Ik voel mij dichter bij mijn roots dan ooit!

 

Boek

Voordat ik het vergeet: Ben je op zoek naar inzichten, bewustwording of inspiratie? In mijn boek vind je veel tips en quotes die je helpen om stappen te zetten in je leven of werk. Tevens wijt ik een heel hoofdstuk aan mijn roots en ga ik met ‘De billen bloot’ in hoofdstuk 7. Daarnaast interview ik 3 mooie mensen met elk een persoonlijk verhaal.

Je kunt het boek cadeau doen aan JEZELF of aan een ander. Bedrijven en instellingen schenken het boek aan hun medewerkers want gelukkige & vitale mensen maken gelukkige organisaties wat het bedrijfsrendement ten goede komt. Onlangs heeft het P-team 10 boeken besteld voor deelnemers aan een project.

Mijn boek is goed ontvangen en de recensies zijn positief. Ik ontvang zowel per mail als op social media lovende reviews. En een lezer verraste mij met een bericht op LinkedIn dat ze mijn boek op de literatuurlijst van haar afstudeerscriptie had gezet. Ook op mijn bestelpagina vind je onderaan mooie reacties van lezers, die mij ontroeren. Dankbaar om al die mooie reacties en dat terwijl ik veel last had van belemmerende overtuigingen.

Mijn boek is bij alle online winkels in Nederland, België en in Duitsland te bestellen.
Fysiek is het verkrijgbaar bij Bruna Muziekwijk – Almere en als het goed is ook bij Athenaeum Boekhandel Zuidoost in de Bijlmer en De nieuwe Boekhandel, Bos en Lommer in Amsterdam. En verkrijgbaar in Suriname.

Een gesigneerd exemplaar met een mooie tekst erbij, bestel je bij mij 🙏🏾

Bedankt voor het lezen. Delen is fijn.