Toen ik in vorig jaar juli mijn angst ? in de ogen durfde te kijken door open over een donkere periode in mijn leven te schrijven op LinkedIn, had ik nooit durven dromen dat er een boek zou volgen over mijn burn-out. Tot het allerlaatste moment had ik last van mijn inner voices: “ze gaan er vást wat van vinden”, “een coach die burn-out krijgt, en die noemt zich Work-Life Balance expert, laat me niet lachen.” Ik had ijskoude vingers, boven mijn toetsenbord en was bang. Dat kan ik je wel vertellen.
De reacties op mijn artikel op LinkedIn waren hartverwarmend.

 

Ga een boek schrijven!

Het was een goede vriendin die mij aanspoorde om over mijn ervaringen te schrijven. Toen mijn cliënten ook nog zeiden dat ik dat zéker moest doen, omdat ik veel mensen zou kunnen helpen met mijn verhaal, was ik overstag.
Immers, sinds een aantal jaren help ik mensen succesvol om de balans in hun leven terug te krijgen. Als dat lukte moest dit toch zeker ook lukken, toch? Een kwestie van een goede voorbereiding, zoals ik dat al mijn hele leven doe, als ik met iets nieuws start.
Gedreven als ik ben volgde ik een cursus “Beter Schrijven”, een training “Start met je boek!”, nam ik deel aan een Challenge “Zorg dat jouw boek er wél komt” en volgde ik nog een online training “Start met je boek”, maar er gebeurde niets, totaal niets. Wat ik ook deed, kruipen achter mijn laptop, schrijven met mijn pen, wandelen, mijn gedachten verzetten. Er gebeurde niets!
Wat er wel gebeurde lees je hier. Mijn blog is 204 keer gedeeld op Facebook en ik kreeg op LinkedIn ontzettend warme, leuke en bemoedigende reacties, ook van herkenning…maar er gebeurde nog niks, nada, niente…?. Ja, wel een aantal keren per dag 5 minuten flowschrijven. Maar in het écht gebeurde er niks. Ondertussen was het juni 2019 en was ik nog steeds niet begonnen aan mijn manuscript. In alle trainingen en cursussen werd gezegd: “Begin maar gewoon met schrijven, al is het elke dag 5 minuten, dan kom je in je flow”: “Hoe dan??????”.

 

Een flaptekst misschien?

Gewapend met twee verschillende flapteksten plaatste ik op 20 juni 2019 een bijdrage op LinkedIn en vroeg om suggesties. Mijn oproep werd drie keer gedeeld, had 5.115 weergaven, ik kreeg veel waardevolle tips en zelfs pre-orders, maar er gebeurde nog niks… ?. Zelfs twee leerzame workshops bij Maria Genova, een bekende schrijfster, konden mij er niet toe bewegen te starten met schrijven. En het lag heus niet aan haar, aan niemand overigens. Dat ik tot niets kwam, lag volledig in mezelf. Ja je leest het goed: in mezelf! “Ik was bang”, bang om wát men zou vinden van mijn boek, maar ook bang om er echt voor te gaan. Mijn burn-out was nu eenmaal erg heftig geweest.

 

En toen kwamen de hulptroepen

Mijn writer’s block duurde maar voort, totdat ik tijdens het surfen op internet las dat Christine de Vries, Shodo, een Summer School zou organiseren. Precies een aantal dagen voor mijn verjaardag op 25 juli en het thema paste precies bij mij, creatief schrijven. Ik besloot mezelf deze drie dagen cadeau te doen. Wat heb ik drie mooie, doch intensieve dagen met nog 23 deelnemers gehad in Alkmaar. De Summer School werd in een kerk gegeven. Drie dagen waarbij wij met woord en beeld al schrijvend in een veilige omgeving volledig naar binnen keerden en werkten aan ons innerlijke kracht en creatief proces. Tijdens de workshops en het maken van een soulcollage was er muziek op de achtergrond van Eleni Karaindrou. Haar muziek bracht iets teweeg bij mij. Ik raakte in de mood en dat terwijl ik nooit haar muziek gekocht zou hebben. Het is niet mijn genre. Maar Christine wist wat ze deed. Ze had deze muziek speciaal uitgezocht, net zoals alle thema’s bijzonder zorgvuldig waren samengesteld.

 

Dubbel feest

Deze drie dagen – 16, 17 en 18 juli – waren écht magisch. Des te meer omdat mijn bedrijf op 17 juli precies 13 jaar bestond. Dubbel feest dus: ik jarig, mijn bedrijf jarig ?! En toen, toen raakte alles in stroomversnelling.
Na deze drie dagen was ik unstoppable. Ik schrapte 2 dagen in mijn agenda weg en was op deze dagen voor niemand bereikbaar. De overige dagen werkte ik in en aan mijn bedrijf en had ik afspraken met cliënten, want er moest ook nog brood op de plank komen. Ik ben een vroege vogel en begin mijn dag altijd met meditatie en visualisatie. Dus vroeg opstaan was een fluitje van een cent. En ja, tijdens het schrijven luister ik steevast, ja je raad het goed, naar het muziek van Eleni Karaindrou. Dat duurt een uur en dan ga ik even wat anders doen. Overigens luister ik ook naar haar muziek tijdens het schrijven van rapportages. Het heeft iets rustgevends en tegelijkertijd brengt haar muziek iets energieks teweeg… ik ben er een beetje verslaafd aan geraakt en het is een goede time manager voor tijdens het schrijven.

Wat wil ik je meegeven? Inspiratie laat zich niet dwingen! Mijn inspiratie diende zich aan op een moment dat het daar was. En toen besloot ik meerdere dagen te blokken in mijn agenda. Dat voelde goed voor mij. Geen afleidingen…

 

Feedback proeflezers

Het was keihard werken, dagen van afzien, offers brengen. Al mijn vrije tijd ging eraan want ik had een planning  uitgewerkt. Medio november zou mijn manuscript- in ieder geval de hoofdstukken en inhoudsopgave –  naar de proeflezers gaan. Vooral de laatste weken waren zwaar en over één hoofdstuk – de kern –  heb ik ruim twee weken gedaan.  Maar het is ons gelukt!
De hoofdstukken waren op 15 november af. Diezelfde dag nog heb ik het manuscript naar 6 proeflezers gemaild. Van tevoren had ik een vooraankondiging gedaan, zodat ze konden kijken of dit agenda-technisch wel haalbaar was voor hen.

Vandaag kreeg ik de vierde feedback binnen. De kers op de taart! Van:‘’Het wordt een prachtig boek” tot aan “Je mag nu al enorm trots zijn! Petje af hoe je je blootlegt”, “Proficiat met dit boek! Daar kun je trots op zijn” en “Veel respect voor de openheid en kwetsbaarheid van Regina. Dat maakt dit boek bijzonder om te lezen, en het zet velen aan om zich ook te openen!”
Natuurlijk hebben deze toppers ook tips en opmerkingen gemaild, die ik aankomend weekend ga inventariseren. Dan ga ik aan de slag met alle opbouwende feedback en verder werken aan het manuscript en dan gaat het voor eindredactie naar Maria Genova.

De komende weken ga ik nadenken of ik mijn boek in eigen beheer ga doen of via een uitgeverij.
Maria Genova geeft mooie tips in haar boek “Hoe schrijf je een bestseller”.
Ik lees ook  graag tips van andere ervaren auteurs: wat is handig? Ik neig naar een uitgeverij, want: ieder zijn vak. Maar hoe onderscheid je het “kaf van het koren” en wat zijn de voordelen van uitgeven in eigen beheer, los van het financiële plaatje?
Deel jouw ervaringen hier. Ik ben benieuwd.

 

De week van de werkstress

Ondertussen is de ‘week van de werkstress’ van 2019 volledig aan mij voorbijgegaan.
Om het goed te maken heb ik een oefening voor je om negatieve stress de baas te zijn en het is ook nog eens goed voor je concentratie. En als bonus heb ik 6 tips om stress de baas te zijn.

 

OVER DE AUTEUR

Mijn naam is Regina van Amson. Een tijd geleden zag ik een poster van een Surinaamse vrouw met daarboven de tekst: “UMA NO ABI FADON”. Dit betekent: “Een vrouw is niet klein te krijgen”. Een leven van ups, maar vooral van veel downs om te worden WIE IK BEN: daadkrachtig met veerkracht en bezieling?.

Op dit platform deel ik mijn diensten en vind je artikelen over mij onder het menu “Blogs”.  Ik ben maatschappelijk bewogen en steun diverse goede doelen.  Met mijn donaties wil ik bijdragen aan een mooiere wereld.

Mijn corebusiness is inspireren, empoweren, coachen: Life-, work & businesscoaching met als specialisatie coachen bij verlies van / binnen werk, stress preventie- en interventie.
Een nieuwe dienst is storytelling, spreken en het geven van lezingen op het gebied van persoonlijke effectiviteit.
Meer weten? Neem dan contact met mij op?. Ik ben noloc-gecertificeerd.

Mijn levenshouding: Als je focust op mogelijkheden, creëer je snel oplossingen en krijg je resultaten?
Mijn motto: Stilstand is achterstand.

Bedankt voor het lezen van mijn blog. Delen, is altijd fijn.